، به‌تازگی شاهد برگزاری انتخابات شهرداری‌ها در ترکیه بودیم. رویدادی که "رجب طیب اردوغان" رئیس‌جمهور ترکیه قبل از برگزار شدن آن، در موضع‌گیری‌هایی از مردم ترکیه درخواست کرده بود  به نامزدهای موردحمایت وی و حزب متبوعش یعنی عدالت و توسعه رأی دهند و زمینه را برای پیروزی آن‌ها فراهم کنند.

پیش از این، در جریان انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی ترکیه، اردوغان و حزب متبوع وی یعنی عدالت و توسعه، توانسته بودند به پیروزی رسیده و رأی اکثریت را کسب کنند (پیروزی با فاصله کم کسب شد). با این حال، در جریان انتخابات اخیر شهرداری‌ها در ترکیه، حزب اپوزیسیون این کشور با نام حزب جمهوریخواه خلق ترکیه، با کسب ۳۷.۷۴ درصد آرا، از حزب حاکم «عدالت و توسعه» پیشی گرفت و همچنان کنترل خود بر شهرهای مهمی نظیر استانبول، آنکارا و ازمیر را حفظ کرد.

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه نیز تنها اندکی پس از مسجل شدن شکست حزب متبوعش در انتخابات شهرداری‌های ترکیه، ضمن پذیرش شکست گفت که پیام مردم ترکیه را از صندوق‌های رأی گرفته است.

با این همه، یک سوال مهم همچنان بر سر جای خود باقی است: عمده دلایل شکست اردوغان و حزب عدالت و توسعه در انتخابات اخیر شهرداری‌ها در این کشور چه بود؟ به نظر می‌رسد در این رابطه به‌طور خاص می‌توان به 3 محرک عمده اشاره کرد.

اول اینکه مردم ترکیه با رأی اخیر خود در انتخابات شهرداری‌های این کشور، عملا این پیام را هم به اردوغان و هم حزب عدالت و توسعه رساندند که از عملکرد آن‌ها به‌ویژه در حوزه اقتصادی نارضایتی دارند. ترکیه در سال‌های اخیر با یک بحران اقتصادی فراگیر رو‌به‌رو بوده که موجی از تورم و بی‌ارزش شدن پول ملی این کشور را به همراه داشته است.

مسئله‌ای که زندگی و معیشت عادی مردم در این کشور را سخت و سخت‌تر کرده و کاملا طبیعی است که در این فضا، شاهد اوج‌گیری نارضایتی افکار عمومی ترکیه از اردوغان و حزب عدالت و توسعه باشیم. در حقیقت، آن‌ها با رأی اخیر خود این نکته را اعلام داشتند که به‌دنبال گزینه‌های جایگزین جدید برای اداره امور در کشورشان هستند و اردوغان و حزب عدالت و توسعه را تنها گزینه‌های در دسترس خود نمی‌بینند.

دوم اینکه اردوغان در سال‌های اخیر جلوه‌هایی از سیاست‌ها و اقدامات پوپولیستی را از خود به نمایش گذاشته و همین مسئله سبب شده تصویر قاطع و عملگرایی که پیش‌تر از او در ذهن بسیاری از مردم ترکیه نقش بسته بود، مخدوش شود. به‌عنوان مثال وی درباره جنگ غزه یا بهبود وضعیت اقتصادی در ترکیه، موضع‌گیری‌هایی را ایراد کرده که محقق نشده‌اند و صرفا جنبه تبلیغاتی برای او داشته‌اند.

به‌طور خاص درباره جنگ غزه افشاگری‌های گوناگونی درباره تامین نیازهای انرژی اسرائیل توسط ترکیه انجام‌شده است. در بحث اقتصادی نیز وضعیت تورم و گرانی در اقتصاد ترکیه، ماه به ماه شرایط بدتری را به خود گرفته که بهتر نشده است. مسئله‌ای که جهت‌گیری‌های تازه‌ای را در میان افکار عمومی ترکیه سبب شده است.

و در نهایت اینکه اردوغان و حزب عدالت و توسعه بیش از دو دهه است قدرت را در ترکیه به دست دارند. این مسئله سبب شده  نوعی حس اشباع نسبت به حضور آن‌ها در صحنه قدرت در ترکیه ایجاد شود و مردم این کشور به نوعی این پیام را به اردوغان و حزب عدالت و توسعه برسانند که می‌خواهند حضورِ جریان‌های تازه در قدرت را نیز تجربه کنند.

مسئله‌ای که یکی از عینی‌ترین نمودهای خود را در جریان انتخابات اخیر شهرداری‌ها در ترکیه به نمایش گذاشته است.